Yellow Sorrow

8.10.10

Το σκηνικό κουνιέται κάθε τόσο, παρακαλώ προσδεθείτε και μην καπνίζετε. Αφού ο πιλότος πια δεν την παλεύει. Τις στιγμές που πλέεις νήνεμος, τινάζεσαι βίαια. Σαν αμάξι που σβήνει και ξαναβάζεις μπρος. Κοίτα που τυχαίνει πάντα στα φανάρια- άθελα να σταματάς. Γκαντεμιά, να το μπλέξιμο. Βρισιές και κόρνες, κέρασμα. Απ' τις μπογιές la vie ένα πέρασμα. Για όσα λέω σκοτίζεσαι. Μα μη μου ρίχνεις βλέμμα αφεντικού, οι σιωπές με τρελαίνουν. Πάνω απ' όλα, τίποτα σχετικά με το αν ωρίμασα μη ρωτάς, στα χρόνια που μαζοχιστικά μετράμε. Δε θ' απαντήσω παρά με ουλές, που φανερώνουν θέληση. Κάτω απ' το μαξιλάρι κράτησα ζωντανό, όνειρο ενός ανθρώπου. Μονάχα μ' αυτά τα δύο γυρνάει η Γη στην αντίστροφη φορά. Αν χαλάσεις το μηχανισμό. Μάλλον έτσι θα γυρίσω, θα βρω τα κομμάτια μου, σε βάθος χρόνου. Σκόρπια παντού. Παζλ νιώθω, μωρό μου.
Ωστόσο, συναντώ ερωτηματικά που και που. Αλίμονο αν έπρεπε να χάσω τόσα πιόνια, ίσα για να ρίξω μια ματιά στην απέναντι μεριά της σκακιέρας. Αν ήταν αλλιώς, ίσως...
Type 0 negative
Δε θα μπορούσα να τη βγάζω σε μια υπόθεση. Θα έμοιαζα να φτύνω όσα κυνήγησα. Μικρόψυχος, μου χάλασαν τα κάστρα μου. Μια υπόθεση είναι τόσο αδρή- ξεχνιέμαι στις λεπτομέρειες. Αφήνω το βλέμμα κάπου, λύπη στα ζυγωματικά. Ζήσε, η τούρτα έχει πολλά κομμάτια- σιχαμένες όσο και γουστόζικες γεύσεις. Κι άμα τα σκυλιά σας με πιάσουν ένα πρωί θα νιώσω λιγάκι περήφανος. Που ήμουν αυτός που έγινα, ποιον πάω να κοροϊδέψω. Μπαλαντέρ. Ζήσε, που να πάρει. Η Τηλεόραση δε θα σε φιλοξενεί όταν κοπεί το ρεύμα. Κολυμπάω σε απομεινάρια παγωτού, ζυγώνει απόψυξη. Πολλή ζάχαρη δε βαστά- κουτσή πασαρέλα των μικροαστών. Σα να 'ταν τριγλυκερίδια. Όπως και να 'χει δε θα εφαρμόσω τέλεια στο βύσμα που με ήθελαν. 
Μη σκας.
Συνέχισε να ζεις.
Καλύτερα πράγματα θα έρθουν όσο το κάνεις. 

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.