Μια νύχτα τόσο μαύρη.
Σαν το σκοτάδι που ξέρασε το διάβολο.
Πήρα μπρος.
Εχθρός.
Με καμμένη φλάντζα, για καβάντζα.
Και δίχως το κλειδί.
Για όπου πάει αυτή.
*
Ένα βράδυ που έριχνε καρέκλες.
Και την ομπρέλα μου 'χε πάρει ο αέρας.
Τα πόδια κούνησα μπροστά στο μονοπάτι.
Θα έπεφτε ο ουρανός, μα τον Τουτάτη.
Κάτι εγώ έψαχνα, κάτι με βρήκε στα ψαχνά.
Μοντάροντας το ρελαντί.
Για όπου πάει αυτή.
*
Το φεγγάρι είχε χαθεί.
Σα να μην ήθελε η γη να ξημερώσει.
Με μια βαλίτσα κι ένα σάκο μικρό.
Σκισμένη λίστα, καφεδάκι πικρό.
Φτιάχνω μπουλόνια, με πήρανε τα χρόνια.
Περάσαν ανεπιστρεπτί.
Για όπου πάει αυτή.
*
Λάμπες σπινθήριζαν.
Σα να γιορτάζανε μαζί και σαν κηδεία.
Η ίδια άσφαλτος να σε καλωσορίζει.
Αυτό που πάντα σ' ανεβάζει, σε τσακίζει.
Έρχονται καιροί μαράζια, τέρμα τα γκάζια.
Ελπίδα στο κοντέρ τυφλή.
Για όπου πάει αυτή.
*
Ήταν το βράδυ λες, το τελευταίο.
Που το χαμόγελο φοράς ξανά στα χείλη.
Κουρασμένα λεωφορεία περιμένεις.
Βάζεις χέρι στην τσέπη μα δε βγαίνεις.
Τραγουδάς σε κάνα μπαρ, για πουρμπουάρ.
Φεύγει η φωνή.
Για όπου πάει αυτή.
*
Πήρανε ρεπό τ' αστέρια.
Τον ουρανό φαντάστηκα, πάνω στο πρόσωπό σου.
Αυτό που μέσα μου με καίει σα βενζίνη.
Είναι η καρδιά, το όνειρο και ότι θε να γίνει.
Εδώ δες, μοιάζω με μεθυσμένες ρόδες.
Ατέλειωτη διαδρομή.
Για όπου πάει αυτή.
*
Μια νύχτα τόσο σκοτεινή.
Που σουλατσάρουνε παράφρονες τριγύρω.
Χτύπησε το ρολόι και σηκώθηκα.
Γιατί αν περίμενα τον εαυτό μου, σώθηκα.
Εσύ είσαι το ταξίδι μου, κι η μοίρα μου εσύ.
Και όπου θέλει ας βγει.
Για όπου πάει αυτή.
