Αφού σου λέω δεν πίνω πια.
Μόνο καμιά μπύρα και αυτή κρυφά.
Κάνω αποτοξίνωση, κάνω μια αποχή.
Δεν άλλαξε ο δρόμος, μονάχα η εποχή.
*
Πέφτουν ηλιόλουστα χιόνια.
Χαμογελάνε κεραυνοί.
Μ' ένα συκώτι Καλιφόρνια.
Όλοι διασκεδάζουν, πίσω από κει.
*
Που έκρυψα τους φόβους μου.
Στο σκοτεινό φεγγάρι.
Δε θυμίζει χρόνια που.
Έπεφτα με χάρη.
Απ' το πατάρι.
*
Δεν πίνω: άκου με λίγο να χαρείς.
Κι η δίψα μου μ αφήνει.
Μπροστά σε γκρι ουρανούς θαρρείς.
Ο κόσμος όλος φθίνει.
*
Καμία ευθύνη. Μόνος σου επέλεξες.
Ν' ακολουθήσεις ένα όνειρο που είδες καλοκαίρι.
Άμα στο δρόμο με την αλήθεια έμπλεξες.
Η Εκάτη θα σου κάψει το ένα χέρι.
*
Αν κι έχω φίλους μεσ' την παράνοια.
Φίλους περίεργους, που παίρνουν το μπουκάλι.
Μοιάζουνε με γελάκι παρά τη νεκροφάνεια.
Χαϊδεύοντας ήρεμα το αγύριστο κεφάλι.
*
Δεν πίνω, αν δεν κατάλαβες.
Μονάχα κάτι Κυριακές.
Το τσούζω και μαλώνω.
Ενώ κάπου μέσα μου, ποτέ δε μετανιώνω.
*
Μαζεύεις πράγματα, σου έλειψαν τα βουνά.
Να ολοκληρώσεις κάτι.
Να μην τ' αφήσεις όλα, άλλη μια φορά.
Μ' ένα κλαμένο μάτι.
*
Πέφτω συνήθως, όταν χωρίζομαι στα δύο.
Μα οι φίλοι μου δε με ψυχαναγκάζουν.
Ακόμα κι αν δε γράψω ούτε βιβλίο.
Σφιχτά θα μ' αγκαλιάζουν.
*
Δεν πίνω, σχεδόν καθόλου.
Και κάποιος έγραψε πως μ' αγαπά, στην κορυφή του θόλου.
Κάνω ένα rehab, κάνω ότι μπορώ.
Δεν άλλαξε ο δρόμος, μα κάπου άλλαξα εγώ.
