Καμένες κλωστές.
Πες μου πια τι θες.
Αν πήρα κάτι απ' το χθες.
Είναι καινούργιες μπογιές.
*
Να σου βάψω τον τοίχο.
Θα ξυπνάς όταν φύγω.
Μ' έναν όμορφο στίχο.
Σ' αγαπάω και βήχω.
*
Μα είσαι τόσο μικρή.
Δε μείναν λόγοι επειδή.
Με πνίγει τόσο η σιγή.
Δεν καταλαβαίνεις γρι.
*
Τι σου λέω,τι θα σου πω.
Μοιάζει πολύχρωμο Βατερλό.
Όπως του Κινγκ το "Αυτό".
Με στοιχειώνεις, μωρό.
*
Δεν μπορώ,η φράση μου στο στόμα.
Σκέψεις παράθυρο σε ένα άδειο δώμα.
Ακόμα, φυτεύω τετράδια στο χώμα.
Λουλούδια να σου φέρω, αγέλαστη Μαντόνα.
*
Καίω τις κλωστές και τώρα ελευθερία.
Δίνω στις λέξεις άλλη μια ευκαιρία.
Έξοδο στο λαβύρινθο, νεαρή κυρία.
Η τέχνη στην απόδραση δεν είναι αμαρτία.
*
Καμένες κλωστές.
Είτε θες, είτε δε θες.
Κοίτα μπροστά και δες.
Έχει περάσει το χθες.
