Subway

Μια άχρωμη, νεκρή λάμπα, φωτίζει από ψηλά.

Δείχνοντας όσα θα έπρεπε να αφήσεις πίσω.

Σαν άλλος ήλιος.

Κάτω από τη γη.

Μια βουβή θλίψη κάπου εκεί σε πιάνει.

Δίχως να περνά με δυο γουλιές κρασί.

Όταν σπίτι γυρνάς, κάθεσαι μ' ανάσα βαριά πίσω απ' την πόρτα.

Αγοραφοβικός.

Κάτω απ' τη γη.

Μια θάλασσα άνθρωποι, τα μάτια τους κενά.

Δρασκελίζοντας ο ένας τον άλλο ευγενικά και παγωμένα.

Οδηγημένοι στον προορισμό τους, οι έγνοιες σα μαχαίρια.

Πριν μου μιλήσεις.

Ακουστικά και χάνομαι.

Κάτω απ' τη γη.

Μια μορφή πίσω απ' το φως.

Διάττοντας αστέρας, ή μήπως ο θεός?

Οχυρωμένος πίσω από ένα κύκλωμα παρακολουθεί.

Πόσο μόνος του μοιάζεις σήμερα.

Ανάμεσα σ' ένα εκατομμύριο βήματα.

Είσαι μια κηλίδα αίμα π' αναπνέει.

Κάτω απ' τη γη.